اهنگ وعکس وشعر

سه شنبه 86/3/15 :: ساعت 2:36 صبح

ازفرمایش حضرت علی علیه السلام

چه بسیار است بندهاوعبرتها وچه کم اند حکمت پذیران

بزرگترین گناه                         ترس است

بزرگترین تفریح                         کار است

بزرگترین شجاعت                      صبراست

بزرگترین بلا                             نومیدی است

بزرگترین استاد                          تجربه است

بزرگترین اسرار                         مرگ است

بزرگترین افتخار                         ایمان است

بزرگترین سود                           فرزند نیک است

بزرگترین هدیه                          گذشت است

بزرگترین سرمایه                      اعتماد به نفس است       

 

 

 


¤ نویسنده:مری علائئ

یکشنبه 86/2/9 :: ساعت 12:42 صبح
http://iran22.blogfa.com/ تفسیر کامل قران نویسنده خود مدیر این وبلاگ است

¤ نویسنده:مری علائئ

دوشنبه 86/2/3 :: ساعت 1:19 صبح
شعر

¤ نویسنده:مری علائئ

پنج شنبه 86/1/30 :: ساعت 1:14 صبح

خواب دیدم خواب این که مرده ام          خواب دیدم خسته و افسرده ام

روی من خروارها از خاک بود             وای قبر من چه وحشتناک بود

تا میان گور رفتم دل گرفت                 قبر کن سنگ لحد را گِل گرفت

بالش زیر سرم از سنگ بود               غرق وحشت سوت و کور وتنگ بود

ناله می کردم ولیکن بی جواب             تشنه بودم تشنه یک جرعه آب

خسته بودم هیچ  کس یارم نشد           زان میان یک تن خریدار نشد                هر که امد پیش حرفی راند ورفت         سوره ی حمدی برایم خواند ورفت

نه شفیقی نه رفیقی نه کسی                ترس بود و وحشت ودلواپسی

آمدند از راه نزدم دو ملک                    تیره شد در پیش  چشمانم فلک

یک ملک گفتا بگو نام تو چیست؟           آن یکی فریاد زد ربّ تو کیست ؟

ای گنهکار سیه دل بسته پر؟               نام اربابان خود یک یک ببر

در میان عمر خود کن جستجو             کارها نیک وزشتت را بگو

حالیان عمر خودت کردی تباه              نامه ی اعمال تو گشته سیاه

ما که ماموران حّق داوریم                 تک تو را سوی جهنم می بریم

دیگر آنجام عذر خواهی دیر بود         دست وپایم بسته در زنجیر بود

ناگهان الطاف حق آغاز شد               از جنان درهای رحمت باز شد

مردی آمد از تبار آ سمان                  نور پیشانیش فوق کهکشان

چشمایش زندگانی می سرود              درد را از قلب انسان می زدود

گیوانش شط پر جوش خروش            در رکابش قدسیان حلقه به گوش

صورتش خورشید بود وغرق نور       جام چشمانش پر از شرب طهور

لب که نه سرچشمه آب حیات              بین دستش کائنان و ممکنات

خاک پایش حسرت عرش برین            طرّه ای  از گیسویش حبل المتین

بر سرش دستار سبزی بسته بود         بر  دلم مهرش عجب  بنشسه  بود

در قدوم آن نگار مه  جبین                از جلال حضرت عشق آفرین

دو ملک سر را به زیر انداختند             بال خود را فرش راهش ساختند

غرق حیرت داشتند این زمزمه:          آ مده این جا حسین فاطمه

صاحب روز قیامت آمده                     گوییا بهر شفاعت آمده

سوی من امد مرا شرمنده کرد             مهربانانه به رویم خنده کرد

گفت آزادش کنید این بنده را               خانه آبادش کنید این بنده را

این که اینجا اینچنین تنها شده              کام او با تربت من وا شده

مادرش او را به عشقم زاده است         گریه کرده بعد شیرش داده است

بارها برمن محبت کرده است               سینه اش را وقف هئیت کرده است

این که می بینید در شور است وشین        ذکر لالائیش بوده یا حسین

سینه چاک آل زهرا بوده است                چای ریز مجلس ما بوده است

خویش را در سوز عشقم آب کرد         عکس من را بر دل خود قاب کرد

اسم من راز ونیازش بوده است           خاک من مهر نمازش بوده است

پرچم من را به دوشش می کشید          پا برهنه در عزایم می دوید

اقتدار بر   خواهرم زینب نمود             گاه می شد صورتش بهرم کبود 

بارها لعن امیّه کرده است                   خویش را وقف رقیه کرده است

تا به دنیا بوده از من دم زده               او غذای روضه ام را هم زده

این که در پیش شما گردیده بد            جسم وجانش بوی روضه می دهد

حرمت من را به دنیا پاس داشت          ارتباطی تنگ با عباس داشت

نذر عباسم به تن کرده کفن                روز تاسوعا شده سقای من

گریه کرده چون برای اکبرم               با خود او را نزد زهرا می برم

هر چه باشد او برایم بنده است           او بسوزد ، صاحبش شرمنده است

در مرامم نیست او تنها شود              باعث خوشحالی اعدا شود

در قیامت عطر و بویش می دهم         پیش مردم آبرویش می دهم

با بالاتر به روز سرنوشت                 می شود همسایه من در بهشت

آری آری هر که پا بست من است        نامه اعمال او دست من است 

 


¤ نویسنده:مری علائئ

پنج شنبه 86/1/30 :: ساعت 1:11 صبح

نشد یه قصری بسازم پنجره هاش ابی باشه

من باشم واون باشه ویک شب مهتابی باشه

 

نشد یه جا بمونه واخر بشه مال  خودم 

حتی یه بار یادش نموند ، ماه و روز تولدم

 

با همه التماس من نشد  دیگه  نره  سفر

شعرام بجزاون روی هر دیوونه ای گذاشت اثر

 

نشد برم بَغل بَغل واسش شقایق بچینم

نه اینکه من نخوام برم، نذاشت گلا رو ببینم

 

نشد همه دعا کنن همیشه اون باشه پیشم

یکی می گفت خواب دیده که، اون گفته عاشقش میشم

 

امّا نشد قسمت ما یه لحظه روشن و خوش

پیغام واسش فرستادم بیا بازم  منو بٌکٌش

 

نشد که نشکنه  بازم،این چینی  شکستنی

هیچ جای دنیا ندیدم ، عجیب چشای روشنی

 

باور نکرد یه مژه شو به صد تا دنیا نمی دم 

یه تار مو،خواستم نداد گفت به تودریا نمی دم

 

راس می گه هرچی اون بگه ، من کجا و دیوونگی

چه جوربه حرفش گوش کنم،اون گفت بچسب به زندگی

 

خلاصه که آخر نشد ما گل سرخ وبو کنیم

اون گفت برو که بتونیم خوب حفظ آبرو کنیم

 

نشد یه بارم برسم یه آرزوهای محال

یه خاطره مونده برام ،با یه سبد میوه کال

 

نشد منم واسه یه بار  به آزوهام برسم

گذشته کاراز کارمون،دیر شده به خدا قسم

 

نشد به موقع این کویر، ابری شه بارون بگیره

نشد خودش آینه که هست ، بیاد وشمدون بگیره

 

نشد بپاشم زیر پاش عطر گلٌ محمِّدی

نشد بهم جواب بده، حتی بهم بگه بدَی

 

نشد دُوسِت دارم بگه ،به من که نه ،به دیگری

نشد یه بارم رد نشه،از روی شعراسرسری

 

نشد یه کاری بکنه که بدونم دوسُم داره

آتیش گرفتم و یه بار، نگام نکرد بگه آره

 

نشد یه بار حرف بزنه نذاره پای سرنوشت

نشد یه بار شب نگم خدا اللهی که بره بهشت

 

 

 

 


¤ نویسنده:مری علائئ

چهارشنبه 86/1/8 :: ساعت 1:0 صبح

¤ نویسنده:مری علائئ

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
خانه
مدیریت وبلاگ
شناسنامه
پست الکترونیک


کل بازدیدها:15357


بازدیدامروز:1


بازدیددیروز:0

 RSS 
 
درباره من
اهنگ وعکس وشعر

لوگوی وبلاگ
اهنگ وعکس وشعر

اشتراک در خبرنامه
 

پیوندهای روزانه

بایگانی شده ها
http://formt.parsiblog.com/
بهار 1386

اوقات شرعی

آهنگ وبلاگ

طراحی قالب: رفوزه